برای دانستن این موضوع مهم پای صحبت سرکار خانم دکتر فاطمه قاسم پور می نشینیم .کارشناس مرکز تحقیقات زن و خانواده
چرا نهادهای فرهنگی ما نتوانستند الگویی از ازدواج موفق ارائه دهند؟
مدتی قبل از آغاز جنگ جهانی سوم نوشتم ، امروز در مرحله مقدماتی این جنگ قرار داریم و اگر اتفاقی جلوی آنرا نگیرد بزودی شاهد اوجگیری آن خواهیم بود ، تنها نکته یی که این جنگ را متمایز می کند آنست که هیچ جای جهان برای فرار جای امنی نخواهد بود ، امروز خاورمیانه در لهیب آتش ، آواره گی و فقر می سوزد ، فردا نوبت اروپا ، امریکا و حتی گریبان کشورهای دور افتاده یی مثل استرالیا و کانادا را هم خواهد گرفت . تنها یک جرقه می تواند شرق آسیا را هم به آتش بکشد .
درست مثل قبل از جنگ جهانی اول هیچکس تصوری حتی نسبی از این نبرد تازه ندارد ، نبردی که می تواند تمدن بشری را به پایان ببرد و در بهترین حالت توحش را جایگزین آن کند و در غیر این صورت کل بشر را نابود کند . متاسفانه در طرف نخبگان و توده ها هیچ درکی از این ماجرا ندارند و به این دلیل هیچ مقاومتی در برابر این فاجعه وجود ندارد .
حتی حکومتهای که این جنگ را دامن می زنند هم تصوری از آنچه آگاهانه آغاز کردند ندارند . آنچه آگاهانه به صورت جنگ نیابتی آغاز شد در دام سیر خود انگیخته رویدادها ناآگاهانه پایان خواهد یافت . این جنگ هیچ برنده یی ندارد ، ولی همه ما بعنوان انسان بازنده آن هستیم . این بار بحرانهای اقتصادی مبدل به چالش های سیاسی و بعد به نبرد بین المللی می شود . تاریخ تکرار می شود ولی هر بار خونبارتر و خوفناک تر
دقت کردید ، با ماشین به سفری می رویم . تعداد نفراتی که درون ماشین
هستند حدود پنج نفر است . می تواند اعضای خانواده باشد و یا دوست . فرق نمی
کند .
ناگهان از مقابل گاوداری و یا کارخانه کود رد می شویم . هیچ کس هم
خبر ندارد که در این نقطه گاوداری و یا کارخانه کود است . بوی متعفنی در
فضای ماشین پخش می شود . اولین کاری که می کنیم . این است که هر کس می
خواهد این بوی تعفن را تقصیر دیگری بیاندازد . در صورتی که همه قضاوت
اشتباه می کنند .این است نقل افکار کشور ما که هر کس اشتباهات پیش آمده
را می خواهد گردن دیگری بیندازد .
مگه می شود قبول کرد همه اشتباهات مقصر اصلیش احمدی نژاد است . دوست اصلاحاتی من که هم اکنون بهترین نقطه تهران دفتر دارد و در دوران احمدی نژاد بهترین سوء استفاده را از موقعیت بی برنامگی بازار کرد و خود را به انواع اقسام مالها رساند چگونه می شود دائم به نقد احمدی نژاد پرداخته است . متاسفانه عادتمان دادند و دادیم که اکثرمان بوی گاوداری و کودسازی را گردن این و آن بیاندازیم.
دو باغبان در پارک شهر با هم حرف می زدند،یکی اهل گیلان و دیگر در حوالی مشهد ،هر دو ناراضی و پر از خشم،چند لحظه قبل دو نفر از کنار آنها می گذشتند یکی از باغبانها خواستار مرخصی شد ، آنها نایستادند ، حتی رعایت سن و سال پیرمرد را نکردند و حتی لحظه یی نیایستند تا جوابش را بدهند، او مرخصی می خواست و این دو در حالی که می رفتند با دست عدد دو را نشان دادند ، تنها پنجشنبه و جمعه . اما بعد فهمیدم برای رفتن به شهرش باید دو روز وقت بگذارد ، آنها از نبودن انصاف سخن می گفتند ، وقتی فهمیدم که آنها در طول ماه تعطیلی ندارند تعجب کردم .
این عین ستم است ، واگذاری خدمات به شرکتهای خصوصی به اسم واگذاری کارها به بخش خصوصی از دوران هاشمی رفسنجانی جز فلاکت کارگران و به ثروت رسیدند باندهای نفوذ تاثیری نداشت،نه نتها کارایی افزایش نیافت بلکه کمتر هم شد، هزینه ها کاهش نیافت بلکه افزایش هم یافت،جالب بود یکی از این باغبانها در جبهه حضور داشته ، کارت ایثارگری دارد و همسرش فرزندش شهید است . او ناامید است که تا زنده بودنش شاهد عدالت باشد
از پارک خارج شدم ، یکی از
مدیران میانه شهرداری را دیدم که سالها بی خبرش بودم و توسط او با چند
کارمند دیگر این نهاد آشنا شدم ، کلی حرف زدیم ، کلی آدم در شهرداری حقوق
کلان می گیرند ، بیشتر از پنج میلیون تومان ، چیزی دستکم نزدیک به پنج
برابر باغبانها که طراوات و تازه گی گلها و درختها از آنهاست. کاری مفید و
ثمر بخش . با این سیستم پر از تبعیض آیای امکان اصلاح وجود دارد . همه حسم
به من می گوید نه ،
ورزش و پیاده روی در این پارک به من چیزهایی زیادی می آموزد ، مینیاتوری از وضعیت کلی کشور ، که نوشتن همه آنها را به صلاح نمی دانم .
سرسختی که عربستان در برابر ایران نشان می دهد بیشتر از آنکه نشانه اقتدار این دولت ارتجاعی و عقب مانده باشد مثل یک لجبازی کودکانه می ماند که پیامد مخوفی برای این کشورخواهد داشت . این سرسختی در کنار حمله به یمن منطقه را دچار تحول بزرگ خواهد کرد و سیستم فعلی قدرت به سود هرج و مرج یا همان فروپاشی و یا نظم مترقی تر کنار زده خواهد شد .
رفتار باوقار و متین افشاگرانه ایران بیش از هر شعار تند و تیز می تواند این فروپاشی را تسهیل بخشد ، چرا که با منطق خود عربستان بازی کردن به سودش تمام می شود . ملک سلیمان با تبدیل طبقه حاکم محافظه کارسنتی به نیروی تهاجمی و رادیکال بقای تاریخی این طبقه دچار را فروپاشی پیش رس می کند و این به سود کل منطقه تمام خواهد شد . یادمان باشد مدتهاست غرب هم به این کشور بعنوان یک متحد استراتژیک نگاه نمی کند و تلاشی برای پیشگیری از این اضمحلال تاریخی نمی کند ، چرا که درک کرده است تمام خشونت تروریستی از کاخ سران عربستان در تمام جهان چون ویروس خطرناک تکثیر می شود و می کند خیلی زود می تواند غیر قابل کنترل شود
ظل السلطان حاکم اصفهان پسر بزرگ ناصرالدین شاه بسیار قصی القلب و
خونخوار بود. میگویند از اسباب واجب حکومتش چوب و فلک و شلاق و داغ و درفش
بود که همواره در رکابش در کوچه و بازار اصفهان آماده مجازات مردم بود.
با مشاهده اندک تخطئی مجازاتهای سنگین و غیرقابل باوری اعمال میکرد. از
جمله در ابتدای حکومتش در اصفهان نان کم شده و ظل السلطان به محض ورود
جارچی روانه بازار کرده و رئیس تمام اصناف را که آنموقع کدخدایان اصناف
میگفتند برای ناهار دعوت میکند.
سفره گشوده شده و دور تا دور کاسه و قاشق و نان و سبزی خوردن به همراه دوغ چیده بودند.
سپس نوکران دیگ مسی بزرگی را کشان کشان به وسط سفره آوردند و از وسط دیگ
کدخدای صنف نانوا را پخته شده بیرون کشیدند و میان مجمعه قرار دادند.
حاکم دستور کشیدن آبگوشت و همراه با ترید کردن میکند و چون مهمانان که دیگر
کدخدای اصناف بودند امتناع کردند نوکران با چوب و چماق وارد مجلس شده و
آنها را وادار به خوردن می کنند.
همان شده و به غروب نکشیده نانها روی منبر نانوائیهای شهر دسته میشود .....
منبع: تهران در قرن سیزدهم
اقدامی ستودنی
کاشت درخت به جای قربانی کردن گوسفند در جشن ازدواج
..................
عروس داماد اصفهانی جشن ازدواج خود را با کاشت نهال به جشن زندگی تبدیل کردند.
همزمان با عید قربان یک زوج اصفهانی بخشی از مراسم پیوند خود را به کاشت
یک نهال میوه اختصاص دادند. قربانی کردن گوسفند در جشن عروسی یک رسم نسبتاً
متداول در استان اصفهان است اما این زوج خوشفکر و نیک سرشت ترجیح دادند به
جای کشتن حیوان، زندگی خود را با زندگی بخشیدن به یک موجود زنده آغاز
کنند.
نهال کاشته شده زردآلود بوده که ابتدای پاییز یکی از زمان های مناسبت برای کاشت این درخت در شهر اصفهان است.
گفتنی است کاشت صد و ده درخت، بخشی از مهریه عروس خانم است که آقای داماد باید عندالمطالبه بکارد!
دیده بان برای این زوج آرزوی خوشبختی دارد.
لینک به منبع؛ http://arw.ir/?p=63170
طرفهای صبح بر بالین پسر بچه ی 12 ساله ای احضار شدم. دیابت داشت و
طرفهای غروب، خودم با تشخیص ( دیابتیک کیتو اسیدوز) بستری اش کردم.
خیلی بد حال بود، همان موقع که بستری شد ، میدانستم نمی ماند. اوئل صبح حالش به مراتب بدتر شده بود و به کما رفته بود.
وقتی به اورژانس بازگشتم، چشمهایم قرمز بود. همکاران پرسیدند چی شده؟ گفتم : دلم برای کودک سوخت و اشکم درآمد.
پرسیدند :چرا این یکی؟! چون نمونه ی این طفلک در دوران خدمت ما بسیار پیش می آید.
گفتم: باهوش بود وفهیم. حتی درکش از مادرش نیز بیشتر بود.فهم، شدت درد و ضایعه را بیشتر می کند.
.........................................................................................
انسانهای فهیم و فکوراز افراد عادی بیشتر رنج می کشند. کاش این جامعه ، قدری بیشتر حرمت انسانهای فهیم خود را داشته باشد.
روح همه رفتگان شاد
این متن یک باران پاییزی نهفته دارد. برای خواندنش چتر بیاورید...
اول مهر 67 :
همه کلاس اولی ها گریه می کردند. من چسبیده بودم به مامانم و غش غش می خندیدم. یکی از معلم
ها دستم را گرفت و برد جلوی صف. گفت: «آقا کوچولو اسمت چیه؟.» گفتم:
«مرتضا.» گفت: «خوشحالی اومدی مدرسه.» گفتم: «بع......له.» گفت: «آفرین.»
بعد گفت همه بچه ها برای مرتضا یک دست محکم بزنند. همه فین فینوها و جیغ
جیغوها دست زدند. بعد گفت: «آقا مرتضا. چی بلدی واسه دوستات بخونی؟» گفتم:
«قرآن بلدم» یک میکروفون داد دستم که کله اش اندازه مشتم بود. یک بیسمی
الله عبدالباسطی خواندم که خودم هم کیف کردم. مامانم را می دیدم که ایستاده
بود جلوی در و با دستمال، زیر چشم هاش و دماغش را پاک می کرد. بقیه قل
هوالله را همینطوری تند تند خواندم و بعد یک صدق الله عبدالباسطی معرکه.
بعد خانم معلم گفت: «بچه ها ببینید مرتضا چقدر خوشحاله که اومده مدرسه. نه
بهونه مامانش رو میگیره نه گریه می کنه.» بعد دستم را گرفت توی دستش. گفت:
«مرتضا برای مامانت دست تکون بده.» چند باری بالا و پایین پریدم و براش دست
تکان دادم.
مامان پروانه هم با یک دست بیخ چادرش را گرفته بود و با آن یکی دست برایم دست تکان داد. بعد معلم گفت: «حالا همه بچه ها برای مامان هاشون دست تکون بدن و خداحافظی کنن.»
اول مهر 68:
«چرا گریه میکنی؟»«گریه نمی کنم.» گفت: «دروغگو. ایناهاش. اشکات معلومه.
فین فین هم کردی.» جیغ زدم که من فین فینو نیستم. گفت: «هستی.» خانم معلم
گوش پسر را گرفت و گفت: «چیکار به مرتضا داری.» گفت: «آخه داره گریه می
کنه.» گفت: «هیچم گریه نمی کنه.» پرسید: «مرتضا گریه می کنی؟» دماغم را
کشیدم بالا و گفتم: «نه.» با لب آستینم اشکهام و دماغم را پاک کردم. گفت:
«همه مدرسه می دونن که امسال تو مرد مایی. خودت خبر داری؟» سرم را به این
ور و آن ور تکان دادم. گفت: «بازم برای بچه ها قرآن می خونی؟» سرم را تکان
دادم پایین که یعنی بعله. دستم را گرفت و برد جلوی صف. گفت: «بچه ها مرتضا
رو که میشناسید.» بچه ها جیغ کشیدن که بع...له. بعد گفت: «امسال رو هم می
خوایم با قرآن خوندن مرتضا آغاز کنیم. یه صلوات بفرستید.» یک صلواتی
فرستادند که گوشم پاره شد. لبم را چسباندم به لبه میکروفون. یک بیسم الله
عبدالباسطی گفتم که اصلا کیف نداد. داشتم تند و تند سوره را می خواندم. یک
لحظه سرم را بالا کردم و دیدم همه مامان ها، بالا سر بچه هایشان ایستاده
اند. به جای خالی مامان پروانه نگاه کردم که جلوی در مدرسه نبود. بعد یک
هو دیدم قرآن یادم نمی آید و چشم هام می سوزد و فینم دارد راه می افتد.
همان پشت میکروفون گفتم: «خانم اجازه. ما دیگه نمی تونیم. قرآن یادمون
نمیاد.» گفت: «عیبی نداره مرتضا» بعد دوباره دستم را گرفت توی دستش. بعد
گفت: «دست راست همه بچه ها بالا. رو به مامانا.» گفت: «حالا تا سه میشمارم
با جیغ و هورا با مامان ها خداحافظی می کنیم. یک . دو.»
سه را که گفت، دستش را گذاشته بود روی چشم من. هیچی نمی دیدم....
دیروز آقای جراح فوق تخصص کودکان (بیمارستان خصوصی طرف قرارداد بیمه) در حضور من و همسرم: آقای ایرانمهر، فردا تشریف بیارید مطب، کار مهمی دارم در خصوص وضعیت کوچولوتون.
من: میشه همینجا بفرمایید( همسرم وا رفته و رنگ پریده).
دکتر: نه، اینجا نمیشه مطرح کرد ضمنا فردا تنها بیاید.
( خواهش و التماس همسرم برای اینکه حضور داشته باشد بی نتیجه است، عصر همان روز دچار افت فشار می شود و تنها با تزریق آرامبخش آرام می گیرد، او مطمین است دکتر علیرغم ابراز رضایت ظاهری خبرهای بدی دارد، من سعی می کردم خودم را کنترل کنم و تقریبا یقین داشتم که خبر بدی در راه نیست).
روز بعد: همسرم اصرار دارد که او را هم ببرم، کودکمان بستری است و متقاعدش میکنم که بماند، وضعیت روحی اش به شدت خراب، دستها دچار رعشه و چشمها از شدت گریه، سرخ.
بالاخره به مطب می رسم و وارد اتاق می شوم. آقای دکتر نتایج آزمایش را نگاه می کند و از من می خواهد آرام باشم . این را که می گوید، استرس تمام وجودم را می گیرد و حالا وضعیتی بمراتب بدتر از همسرم دارم.
دکتر خیلی سریع می گوید: "همه چی خوبه و خدا رو شکر هیچ مشکلی نیست اما اینکه گفتم بیاید برای این بود که بگم درسته بیمه هزینه ها رو می ده اما حق ما پزشکارو می خوره، منتی ندارم عمل سنگین بود و انتظار دارم مبلغ ٩ میلیون تومن به این شماره حساب بریزید، لطفا این موضوع رو با کسی مطرح نکنید چون الحمدالله برای اختلاس های میلیاردی همه لالمونی می گیرن اما حق و حقوق ما پزشکا که مطرح میشه همه زبونشون درازه!".
الان که این ماجرا را می نویسم از شدت استرس ( روش بیان موضوع پول )، بعد از یک دهه، تبخال زده ام، پسر حاجی لندن نیستم که بگویم پولش مهم نیست هرچند مهم هم اگر باشد قانون طرف مرا می گیرد و عمل هم به خوبی انجام شده و حالا ابتکار عمل در دست من است و اینجا مراد اصلی ام روش طرح موضوع است، مرض هم ندارم که حکم کلی در مورد همه پزشکان صادر کنم،
مومن همیشه شاکر هم نیستم که بگویم :'بازم خدارو شکر قبل از عمل نخواست"(همسرم مثبت اندیش است و معتقد است اندک وجدان باقی مانده جراح با مشاهده وضعیت کودک و ضرورت عدم تعلل باعث شد تقاضا بعد از عمل مطرح شود) ،وکیل مدافع دولت هم نیستم که بگویم جایی هم که دولت حمایت می کند خودمان چطور سر گردنه را می گیریم، اینکه من چه واکنشی نشان داده یا خواهم داد هم مهم نیست(هرچند به هیچ وجه زیر بار حرف زور نخواهم رفت)،
مهم فقط یک چیز است : نیچه اگر می گفت خدا مرده ، من می گویم مردن و نمردن خدا آنقدری مهم نیست که در جامعه ما :" انسان ، آن هم نه انسان عامی ، یک انسان تحصیلکرده و مدرن، در باجگیری از یک انسان دیگر، آن هم نه انسانی در وضعیت عادی، ملاحظه این را هم نمی کند که دست کم رک و راست بگوید فلان قدر می خواهم بلکه با سواستفاده از وضعیت شکننده روحی پدر و مادر یک طفل شش ماهه، از همه عناصر تعلیق به سبک هیچکاک برای بهم زدن توازن روحی و جسمی استفاده می کند تا با یادآوری اختیار ترخیص و نیاز بیمار به تداوم نظارت پزشک معالج بگوید: ٩ میلیون!". خواستم بگویم انسانیت مرده است، مرده بود جای تاسف نداشت، زنده است اما به لجن کشیده شده .