نرم نرمک می رسد اینک بهار خوش بحال روزگار خوش بحال روزگار
سال به انتهای خود رسید و آخرین نفسهایش را در هوایی که تداعی کننده زمستان نیست می کشد آری به همین سادگی یکسال از عمرمان کم شد . سال را با همه خوشیهای و ناخوشهایش را پشت سر گذاشتیم در حالی که در چند عروسی و شادی شرکت کردیم وبا پدر ومادر کودکان زیبا که قدم بر این دنیا گذاشتند گفتیم و خندیدیم و و متاسفم که بگویم همراه باخانواده آموزگار ضجه زذیم همراه با خانواده ی نیکروو شاهپسندی گریه کردیم بر مزار آقا رسول کمالی همنوا با مادر همسر و
دخترش اشک ماتم ریختیم وبا حانواده دوستدار شارق و چند در گذشته دیگر هم ناله شدیم خدا همه درگذشتگان را در جوار رحمتش جای دهد و شادی وسرخوشی و سلامتی را به تمام داغدید گان مرحمت فرماید و سال جدید از را ه می رسد و بهار شکفتن و زایش و خوشی نیز با خود همراه ما آورد از خداوند میخواهیم که سال پیش رو سالی سرشار از سلامتی شادی شادکامی و وصل برای همنوعان ایرانی باشد وهیچ غمی اجازه ورود به هیچ قلبی را نیابد .بیماریها درمان شود و تصادفات به صفر برسد و هیچ ایرانی دچار بیماری صعب العلاج نگردد چون سال را به نام نامی حضرت مادر می آغا زیم . سال ما امسال به نام حضرت آب و آیینه و عشق اغازمی شود حضرت مادر
برای شناخت حضرت فاطمه(س) منابع بسیار در اختیار ماست که با مراجعه به آن می توانیم با اندیشه ها و سیره عملی آن حضرت آشنا شویم. منابع موجود در این رابطه دو دسته اند. دسته اول، مطالبی است که دیگران درباره حضرت آورده اند که به صورت روایت یا کتاب است. قسم دوم ، آنچه که منسوب به خود حضرت است و در دست ماست، یکی از آنها خطبه های سه گانه که حضرت در مسجد مدینه پس از رحلت پیامبر اسلام در اعتراض به غصب فدک ایراد کرده و خطبه دیگر در بستر برای زنان انصار و مهاجر نقل شده است.
در بحارالانوارعلامه مجلسی و شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید و احتجاج طبرسی، سه خطبه از حضرت با سند عبدالله محض نقل شده است. خطبه اول حضرت فاطمه(س) در مسجدالنبی، خطبه دیگر خطاب به زنان مهاجرین و انصار و نیز خطبه در رابطه با فدک که از آن حضرت نقل شده است. این خطبه ها از فصاحت و بلاغت فوق العاده ای برخوردار است. مضامین و محتوای اینها در بردارنده معارف دینی و اندیشه های بلند حضرت فاطمه (س) است. در این خطبه ها به بسیاری از مسایل اشاره دارد. یکی از موضوعاتی که دراین خطبه ها به آن توجه شده است، جایگاه حضرت علی (ع) می باشد. در لابه لای این سخنان به زوایای خاصی از زندگی همسرش پرداخته است که بسیار آموزنده و قابل استفاده می باشد و می توان به عنوان دیدگاههای حضرت در رابطه با علی (ع) استناد کرد.
حضرت برای تزریق اگاهی در جامعه سخت تلاش کرد و علی رقم فرصت کم و با کمترین امکانات و محیطی سرشار از خفقات ترور و حمله جهال لحظه ای از پا ننشست زیرا معتقد بود
آگاهی گوهره گرانبهایی است که خداوند بر ا نسان ارزانی داشته است تا در ظلمتها از آن بهره گیرد و به راه راست رهنمون گردیم. اهل بیت مصباح هدایت هستند به شرط اینکه ابتدا آنان را بشناسیم و سپس از آنها پیروی کنیم در این صورت خداوند دنیا و آخرت ما را تضمین کرده است. بر علماست که زمینه خطبه های گرانبهای حضرت مادر داد سخن دهند که آنچه حقیر در این چند سال از سخنرانان وشعرا شنیده ام تنها درد یک روزه از مادر و یک شب از شویش امیر کلام و عشق علی علیه السلام بوده و بس ..ایا امسال هم با دادو قالهای بی محتوای مداحان روبرو می شویم ویا منبرهای پرمحتوایی که تلاش می کنند تا زهرای اطهر را بشناسانند امسال هم باید شاید ناسزا گوییهایی که تا کنون جز ایجاد تفرقه وتشتت ثمره نداشته و تنها گلی بر سر شیعیان زده را بهتر است از زبان عبدالملک ریگی ملعون بشنوید که گفت هرجا نیروهای ما از مثله کرده جوانان شیعه می بریدند با پخش صدای مداحان و منبریون خاص به آنها روحیه شیعه کشی تزریق می کردیم .و توخود حدیث مفصل بخوان ازاین مجمل التماس دعا
- ۹۳/۱۲/۲۷
بوی تعفن از گلهای ساوه: ۱۸ بار چاپ عکس فرماندار !
انتظار ما از واژه گلهــا این است که بوی نشاط و رایحه دلنشین از آن استشمام کنیم.
اما در نشریه "گلهای ساوه" جز بوی تعفن از گندابه ای که محمدعلی رحیمی(مدیر نشریه) اسمش را کار فرهنگی(!) گذاشته، چیز دیگری به مشام ما نرسید.
شماره ۱۳۴ نیمه دوم مهر ماه ۹۲ را دقیقاً بررسی کنید و تعداد عکسهای احمد آزاد (قرماندار منصوب احمدی نژاد در ساوه) را با دقت بشمارید. باور کردنی نیست ولی در همبن ۱۶ صفحه، عکسهای این آقا ۱۸ بار تکرار شده. به نظر شخصی من این کار یعنی توهین و دشنام به شعور و فهم و شرافت مردم ساوه که احتمالاً از منظر آقای رحیمی(مدیر نشریه) شاید لیاقتشان همین است!
البته این اقدام رحیمی کم سابقه نیست. وی شش ماه پیش در شماره ۱۲۲ همین نشریه تیتر اصلی زده بود که" فرماندار ساوه حاصل دعای شهداست!. من نمی دانم دو سه روز استفاده از میز و صندلی و ریاست برای اطفای شهوت قدرت، ایا واقعاً ارزش دارد که آدمی مثل محمدعلی رحیمی، حتی حاضر شود کفشهای فرماندار شهرش را لیس بزند؟!
پس کجاست آن شرافت آدمی و آن منزلت انسانی که شما مدافعش هستید آقای رحیمی؟! در کجای عالم دیده اید که در یک نشریه ی 16 صفحه ای و قطع کوچک محلی، عکس یک فرماندار را ۱۸ بار به بهانه های مختلف در لا به لای صفحاتش چاپ کنند؟
آقای رحیمی، شما که رئیس دفتر فرهنگ اسلامی دانشگاه آزاد شده ای و ایضاً عضو شورای فرهنگ عمومی شهرستان؛ آیا واقعاً به نظر تو دیگر مردم شهری که جنابعالی در آن زندگی می کنی چنین آدمهای پست و حقیری هستند که تو خود را نماینده افکار آنان تصور کنی؟ آیا دیگران را واقعاً بزغاله فرض کرده ای؟!
در دیگر صفحات این نشریه نیز بوی لجنزار، همچنان مشام را می آزارد:
در صفحه اول این نشریه که گرانترین محل انتشار آگهی هاست، پیام تبریک سازمان پسماند(زباله) شهرداری خطاب به شهردار جدید ساوه درج شده که هاشم زال(بازرس شورای شهر) باید معلوم کند چقدر هزینه از جیب مردم بابت آن پرداخت شده؟ من از آقای زال گلایه دارم که چند هفته پیش گزارش بازرسی مفصلی از بعضی لفت و لیسها در پروژه ساخت بنای عظیم شهرداری تهیه نمود ولی منتشرش نکرد. پس مردم به شما اعتماد کرده اند برای چی؟ آیا برای اینکه روی صندلیها لم داده و حق الجلسه بگیرید؟
سه صفحه کامل و رنگی از نشریه به مصاحبه رئیس شورا و مراسم معرفی شهردار تعلق دارد. باید معلوم شود چقدر از پول زبان بسته مردم بابت آن پرداخت شده؟ شهرداری که خودش نشریه قانونی دارد چرا به دنبال تأمین مالی "گلهای ساوه" است؟ سفارش دهندگان این صفحات چه کسانی هستند؟
آقایان! مردم را احمق و نادان فرض نکنید. اینها از پول مردم ارتزاق می کنند. این پولها حق پیرزن بیوه و بچه یتیم و معلولان و بدبختان و بیچارگان است. در کجای دنیا مسئول یک زیر مجموعه، به مافوقش در نشریات رسمی تبریک می گوید؟! لعنت خدا بر شما کسانی که برای امیال شیطانی خویش، دست در جیب مردم می کنید. شما که در شب احیا، قرآن یر سر می گذارید آیا داستان شمع بیت المال را شنیده اید؟
و اما سالها پیش صفحات داخلی "گلهای ساوه" مملو از گزارش تصویری رنگی و سفارشی نماینده سابق(مرحوم اسلامی) بود ولی حالا مزین است به تمثال مبارک سرکار خانم بیات نماینده فعلی. خب این یعنی محمدعلی رحیمی در نقش مرده شور عمل می کند: آقای رحیمی مرده را می شوید، چه شاه باشد چه گدا !!
او چاپ می کند و بابت هر خط و کلمه اش پول می گیرد، هیچ کار هم ندارد که طرف کیست و چکاره؟
خب شاید این هم یکجور زرنگی است که ما نمی دانیم. این قصه سر دراز دارد ... فعلاً بماند.