تصادف و مرگ جوان رعنا حسن امین ازاد

یا لطیف

خبر تصادف در جاده قدیم تهران ساوه نزدیک گردنه رنگرز از اخبار تکراری است . واین نقطه حادثه خیز تاکنون مهندس مهرداد چراغی برادر زاده استاد چراغی عزیز و چند جوان رعنا و انسانهای بیگناه را به دیار باقی شتابانده است و آخرینش امروز بعد از ظهر اتفاق افتاد و حسین امین آزاد جوان دانشجو دکترای حقوق در تصادفی هولناک جان به جان آفرین تسلیم کرد و شهری را در ماتم خود نشاند خدایش رحمت کناد

تصویر نمکدان را گذاشتم تا مسولین اداره راه و شهرسازی

روی عکس کلیک کنید

عکس وسط تصویری از شادروان حسین امین آزاد

در راس جناب اقای مدیرکل راههای استان و جناب اقای حاجتی و..بر زخمهای مادران داغدیده حسین ها و مهرداد ها و محسنها بپاشند و راحت شوند و حرکتی کنند . به موضوع خواهم پرداخت

این مصیبت بزرگ را به مادر داغدیده حسین که در سال 92 با از دست دادن داماد جوانش علی آموزگار قلب شکسته ای داشت و..تمام عزاداران تسلیت عرض می کنم و برای حسین امین آزاد رحمت و غفران و آرامش از خداوند بزرگ مسئلت دارم ....

۹۴/۱۱/۲۵

محمد ساعدی

۲۷ بهمن ۹۴ ، ۲۱:۴۳

خبرنگار آزاد

سلام آقا ساعدی. جای خالی نویسنده وبلاگ رادیوساوه پوریا را در این روزهای داغ انتخابات حس میکنیم که با زندان و حبس نگذاشتند به امروز برسد.یادش بخیر. خدا لعنت کند باعث و بانی بستن زبان اعتراض و بانیان غارتگران را.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
شنیدم در زمان خسرو پرویز
گرفتند آدمی را توی تبریز

به جرم نقض قانون اساسی
و بعض گفتمان های سیاسی

ولی آن مرد دور اندیش، از پیش
قراری را نهاده با زن خویش

که از زندان اگر آمد زمانی
به نام من پیامی یا نشانی

اگر خودکار آبی بود متنش
بدان باشد درست و بی غل و غش

اگر با رنگ قرمز بود خودکار
بدان باشد تمام از روی اجبار

تمامش اعتراف زور زوری ست
سراپایش دروغ و یاوه گویی ست

گذشت و روزی آمد نامه از مرد
گرفت آن نامه را بانوی پر درد

گشود و دید با خودکار آبی
نوشته شوی با خط کتابی

عزیزم، عشق من ، حالت چطور است؟
بگو بی بنده احوالت چطور است؟

اگر از ما بپرسی، خوب بشنو
ملالی نیست غیر از دوری تو

من این جا راحتم، کیفور کیفور
بساط عیش و عشرت جور وا جور

در این جا سینما و باشگاه است
غذا، آجیل، میوه رو به راه است

کتک با چوب یا شلاق و باطوم
تماما شایعاتی هست موهوم

هر آن کس گوید این جا چوب دار است
بدان این هم دروغی شاخدار است

در این جا استرس جایی ندارد
درفش و داغ معنایی ندارد

کجا تفتیش های اعتقادی ست؟
کجا سلول های انفرادی ست؟

همه این جا رفیق و دوست هستیم
چو گردو داخل یک پوست هستیم

در این جا بازجو اصلن نداریم
شکنجه یا کتک عمرن نداریم

به جای آن اتاق فکر داریم
روش های بدیع و بکر داریم

عزیزم، حال من خوب است این جا
گذشت عمر، مطلوب است این جا

کسی را هیچ کاری با کسی نیست
نشانی از غم و دلواپسی نیست

همه چیزش تمامن بیست این جا
فقط خود کار قرمز نیست این جا

۲۷ بهمن ۹۴ ، ۱۹:۵۸

Aghazadeh

اتوبوس شلوغ بود و در میان ازدحام جمعیت امکان تکان خوردن نبود ، در این میان دونفر به زحمت از میان جمعیت عبور کردند و به هم رسیدند ، دو آشنا همانطور که بعد فهمیدم مدتهای طولانی هم را ندیده بودند ، یکی به آن دیگری گفت چقدر پیر و شکسته شده ای ، آن دیگری با لبخند گفت ولی تو همانطور جؤان مانده یی ، آن دیگری با خوشحالی گفت راست می گویی

مدتی سکوت بر قرار شد و مرد جواب شنید تو به اندازه سنی که داری پیر نشده ای ، تازه خوش تیپ تر ،راستی دو پسرت باید بزرگ و برای خودشان آقایی شده باشند ، بله یکی شان ازدواج کرده است ما را نوه دار و دیگری هم تازه کار پیدا کرده و به امید خدا باید زن بگیرد ، راستی دخترت چه می کند ، چهره مرد در هم رفت و سکوت کرد

بعد که به حرف آمد گفت ده سال پیش با مادرش در تصادفی کشته شدند و مرا تنها گذاشتند ، راستی می گویی خیلی پیر و شکسته شده ام ، هر دو بغض کردند و من در ایستگاه بدون آنکه بخواهم بیرون زدم ، من هم بغض کردم ، مثل همه آنها که ناخواسته این حرفها را شنیدند، سرنوشت گاهی چقدر تلخ می شود ، چرا ؟،،، نمی دانم

شهر خوبان

شهر خوبان

چو غلام آفتابم

هم از آفتاب گویم