اندر مغالطه ی واکنش دشمن

یا لطیف

همراهان سلام . سپاس برای همه چیز

چند روزی دیر خدمت رسیدم و علتش

یکم :فوت پدر بزرگ مهربان و دوست داشنتنی عروسم الهام بانو به نام مرحوم حاج فضل الله چکیده که جادارد این مصیبت را به عروس گلم و آقا میلاد و خانواده چکیده و انوری و فیروزبخت و تمام داغدیدگان تسلیت عرض کنم و رحمت غفران الهی برای عزیز سفرکرده ی شان و صبر اجر برای عزادار را ازخداوند بزرگ مسئلت نمایم .

و دوم هم حاضر شدن در متینگها و رصد انتخابات و این که چه خواهد .....شددرد سرتان ندهم

پستی که در ذیل تقدیم می کنم را برای نمایش درآینده در نظر گرفته بودم و قرار بود که در روز سه شنبه در صفحه اصلی نمایش داده شود که نشد که بشود ناچارا با کمی تغییرات امروز تقدیم می کنم

با این تذکر مهم که این چند ساعت باقی مانده قضا ندارد و مهمترین شکل قضیه حضور سبز مردم است که من به احترام فرد منتخب این مردم خوب می ایستم

این استدلال، بسیار در گفتگوهای سیاسی دیده میشود. شعار «کیهان، اسرائیل پیوندتان مبارک» یا «با این گفته ها خوراک رادیوهای بیگانه را فراهم کردید»، «این رفتارها آب ریختن به آسیاب دشمن است» و .... این استدلال یک استدلال تمام نیست و نمیتوان از همسویی و یا واکنش یکسان فرد و دشمن پی به بطلان یا درستی عقیده و گزاره برد. دلیل ساده و روشن ناتمامی و نادرستی این استدلال، موارد فراوانی که در طی تاریخ میان فرد و دشمن همسویی و همدلی بوده، اما عقیده و رفتار درست بوده است.

ناپلئون در ۱۸۱۲ با سپاهی ششصدهزار نفره به سوی روسیه آهنگ جنگ کرد. سرعت پیشروی ناپلئون بالا بود و نیروهای روس با مقاومت اندکی مدام در حال عقب نشینی بودند.

تاکتیک عقب نشینی روسها با اعتراض اشراف و برخی بزرگان دربار الکساندر اول مواجه بود. آنها این عقب نشینی را به معنای پیروزی دشمن و نفی عزت روسیه و از دست دادن خاک میدانستند؛ اما سران سپاه روسیه که از قدرت برتر سپاه ناپلئون آگاه بودند، آگاهانه به عقب نشینی ادامه میدادند. روسها پیش از عقب نشینی در هر منطقه ای، مزارع و آذوقه های آنجا را میسوزاندند و سپاه گران ناپلئون به آذوقه جدید دست نمی یافت.

آذوقه به پایان رسید. بدون شلیک گلوله ای از سوی روسها، شصت هزار نفر از سپاه ناپلئون مرده بودند. اسبها چیزی برای چرا نداشتند و بر زمین می افتادند. مشاورین ناپلئون خواستار بازگشت شدند و هشدار دادند بزودی سواره نظام نابود خواهد شد. اگرچه ناپلئون ابتدا سخن مشاوران را پذیرفت؛ اما با متهم کردن آنان به همسویی با روسیه به حرکت خود ادامه داد.

در سپتامبر به رودخانه مسکو رسیدند با سپاهی ۱۳۰ هزار نفره. در نبردی یک روزه روسها با آنکه شکست نخورده بودند، عقب نشینی کردند و سپاه ناپلئون باز هم پیش رفت. پس از هفت روز به مسکو رسیدند و وارد شهر شدند. اگرچه انتظار داشت روسها از مسکو دفاع کنند، اما او به سادگی وارد کرملین شد. فردای ورود به مسکو، شهر در آتش سوخت. یک ماه در مسکو ماندند و بدون اینکه از الکساندر پیامی دریافت کند، تصمیم به بازگشت گرفت؛ زمستان فرارسیده بود. زمستان همیشه سلحشوری شکست ناپذیر برای روسیه بوده است.

گفته میشود از سپاه ۶۰۰هزار نفری او، تنها سی هزار نفر به خانه بازگشتند. روسها بدون مقاومت و بدون درگیری مهمی، پیروز شده بودند. اگرچه عقب نشینی، به گمان برخی درباریان همسویی با دشمن بود؛ اما تاکتیکی برای پیروزی روسها بود و آغاز سقوط ناپلئون. شاید بعدها ناپلئون پیش خودش میگفت ای کاش به مشاورانش گوش میداد و در میانه راه بازمیگشت؛ حتی اگر آن عقب نشینی موجب شادی روسها میشد.

خیلی ساده میتوان گفت؛ نه هر شادی دشمن مساوی راه اشتباه ماست و نه هر غم دشمن برابر درستی شیوه ماست. این یک مغالطه است که بگوییم چون دیدگاه تو همسو با دیدگاه دشمن است، پس دیدگاه تو نادرست است. یا چون دشمن از این شاد شد، پس اشتباه است. البته این بدین معنا نیست که واکنش دشمن به تمامه نفی شود.

باید به واکنش دشمن توجه داشت؛ اما از آن واکنش نمیتوان به یک نتیجه قطعی رسید. اگر اینگونه باشد، تبادل اسرای ایران و عراق پس از جنگ، رفتاری نادرست بود؛ چون صدام که دشمن ما بود، از آن راضی و خشنود بود. میتوان اسم این مغالطه را «واکنش دشمن» یا حتی «مغالطه آب ریختن به آسیاب دشمن» نامید. راستی! چرا هنوز آسیابهای دشمن آبی است؟

کانال مغالطه

۹۴/۱۲/۰۷

محمد ساعدی

۱۲ اسفند ۹۴ ، ۱۲:۵۸

زرندی

با سلام

آقای ساعدی شما که داعیه دار بی طرفی بودید چرا نظرات تبلیغاتی راجع به خانم بیات را تایید میکنید؟ مگر نه این است که روزگاری مهندس منصوری دوست و آشنای شما بودند. گذشته از آن چرا باید دروغ پراکنی تبلیغی در مورد فردی مانند خانم بیات که مورد حمایت اعتلاف اصولگرایان و دوست صمیمی خانم فاطمه الیا (شکنجه گر زندان اوین و فردی بیسواد و زن ستیز) است را تایید کنید؟

پرونده سیاه خانم بیات آنقدر قطور است که پایانی ندارد؛ از فرستادن چندین اتوبوس حامل افراد به اصطلاح متحصن از ساوه به تهران در جهت ایجاد اخلال در زمان انتصاب آقایان کردی و بهاروند و پذیرایی از این افراد به صرف ناهار گرفته تا سکوت معنادار در مجلس به هنگام غارت کشور توسط احمدی نژادی ها. از زندانی کردن و شکنجه وبلاگ نویسان تا تهدید کاربران اینترنتی از زبان فرمانده انتظامی شهرستان. از استفاده اموال دولتی و سازمانی تا انتصابات میلی در سازمانهای شهرستان و موارد اخلاقی خانم بیات که ترجیح میدهم از بازگو کردن آنها صرف نظر کنم. از پاپوش دوختن برای اقای سعیدی و تایید صلاحیت دقیقه نودی ایشان تا آوردن فردی مجهول الهویه به نام منصوری برای شکستن رای مهندس منصوری. قانون شکنی ها و تخلفات آشکار و پنهان خانم بیات در کنار چهارسال بیکارگی و ولنگاری ایشان جایی برای دفاع نمیگذارد.

۰۸ اسفند ۹۴ ، ۲۱:۰۴

Aghazadeh

میزان رای در تهران به مرز باور نکردنی چهار میلیون رسید ، این رای نه راه به ذوق زده گی می دهد و نه انزجار ، باید این مشارکت را تحلیل کرد ، چرا این تعداد در میانه یک رد صلاحیت گسترده ، فضای بسته و هزار نکته که راه به ناامیدی می دهد وارد میدان انتخابات شدند و خواستند از بدتر شدن فضا پیشگیری کنند ، من در روزهای اخیر با بسیاری از جهره های معروف اصلاح طلبان در رادیوی اینترنتی صدای امید گفت و گو داشتم ، همه آنها ناامید بودند و اما از بیان این ناامیدی در منظرعام خودداری می کردند و صلاح هم بود این کار را بکنند

تنها از غروب دیروز ناگهان موجی به نفع مشارکت برخاست ، هم حکومت ، هم اصول گرایان ، هم دولت ، هم اصلاح طلبان غافلگیر شدند، مثل ۸۴ ، ۸۸ و ۹۲ ، البته با ابعاد بیشتر ، باید راز این مشارکت غافلگیرانه را کشف کرد ، به تحلیل اش نشست و فرصت ها و تهدیدهایش را باز شناخت و بعد میراث دار پیروزیش بود و از شکست اش درس عبرت گرفت ، من اعتراف می کنم اینهمه استقبال از صندوقهای رای در اعماق ذهن من و هیچکس دیگر نبود و فرصت طلبان حق ندارند آن را به نام خود ثبت کنند

یاد بیرون ریختن مردم بعد از شکست در برابر آرژانتین در جام جهانی افتادم ، روانشناسی مردم تغییر کرده است ، فردای آن روز در گفت و گو با بی بی سی از این تغییر حرف زدم ولی اعتراف می کنم نتوانستم بر همه ابعاد آن وقوف یابم ، فروتن باشیم و بپذیریم بهترین ذهن ها از درک واقعیت باز مانده اند ، باید مشکل شناختی مان را حل کنیم تا مرتب غافلگیر نشویم ، سعی خواهم کرد از فردا با گمان زنی در مورد این استقبال به گفت و گوی بی پرده راه بدهم ، باید جامعه شناسان ، روان شناسان و حتی فلاسفه همراه سیاستمداران به سخن آیند تا اینهمه غافلگیر نشویم ، چرا که یک روز این غافلگیری بی پایان می تواند بسیار خطرناک شود

۰۸ اسفند ۹۴ ، ۰۶:۴۷

محمدعلی رحیمی

دکتر شهلا میرگلو بیات پزشکیست که سالهای سال برای فرزندان این شهر مادری کرده است و برای مادران این شهر همدمی!!!
چند سال هست نمی دانم اما در تخصص او سالهای سال است که ساوه باوجود او نگران چیزی نبوده است پزشکی که تمام مراجعه کنندگانش اگرچه بانوان بوده اند اما در مطبش هرگز بی حجاب حاضر نشد کمتر کسی بود که اورا نشناسد البته به نیکی و مهربانی و فروتنی حدود هفده هزار مادری که مرهون زحمات اویند یادشان نمی آید غیر از پرداخت تعرفه های دولتی پول زیر میزی و چه و چه به او پرداخت کرده باشند تا دوسه سال پیش که تصمیم گرفت پایش را در پله تصمیم گیریهای شهر قرار بدهد تصمیم گرفت کاندیدای نمایندگی مجلس شود از آنروز بود که بعضی از اخمها در هم رفت؟
بیات در زمان تبلیغات برخلاف روند زشت و غیر اخلاقی جاری هیچ عکس غیر عرفی وغیر واقعی از خود به نمایش نگذاشت تا نشان دهد هنوز هم پیرو حضرت زهراست او رای آورد و به محض رای آوردن تهمتها باز هم شروع شد اما او اهمیت نداد و با همتی مردانه کارش را از قبل آغاز دوره نمایندگی آغاز کرد و از همان روزها گامهای بلندی را برداشت که از عهده دیگران برنیامده بود اما حرفهای بی بنیاد همچنان ادامه داشت مثل تمام تاریخ گذشته ساوه او نه غوغا سالار است نه اهل شعار های بزرگ اما بی اساس .
شاید در اقداماتش از او اشتباهی هم سر بزند اما بشر جایزالختاست کارهای بزرگ او آنقدر هست که ختاهای کوچکش به چشم نیاید مردم هنوز یادشان نرفته که گوشهایشان کر شده بود از وعدهای بی اساس و بوق و بنر و کرنا و چاپ انواع و اقسام تبلیغهای زشت اما تیربارهای تهمت در این شهر هیچ گاه از کار نیفتاده از هزاران سال پیش تا کنون و تمام آنها که اتهام او را زن بودن می دانند هیچ گاه مردانه حرف نزده اند و منطقی نقد نکرده اند.
اما بدتر از آن این است که هیچ کس در دفاع از این بانوی تنها نه دستی به قلم می برد نه در نشریه ای و رسانه ای چیزی نوشته می شود ایشان هیچ وقت به کسی اجازه نداده اند در باره برنامه های چهار سال دومشان حرفی بزند چرا که نه دنبال پست و مقام بوده اند نه برای آینده دندان تیز کرده اند و برای نویسنده جالب است که دکتر بیات حتی توجهی هم به نوشته های زشت این فرد ندارد و چیزی که او را بیشتر ناراحت می کند همین است برای ایشان آرزوی صبر و تحمل داریم.

شهر خوبان

شهر خوبان

چو غلام آفتابم

هم از آفتاب گویم