چرا اینقدر ناراحتیم!؟

یا لطیف

چند روزی می شود که پیامهایی "کامنت"برای شهر خوبان ارسالم میشود که جای تامل وتعمق دارد .در برخ از این ارسالیات به اشخاص حقوقی و حقوقی انچنان برچسبهایی زده می شود که که انگار خود مرسل در کنار مجرم واقعی قرار داشته و شاهد ناظر تمام کارهای اتفاق افتاده بوده. در برخی نیز نگرانی دلواپسی و اضطراب دلمردگی افسردگی اولین برداشت بعد از دغدمه مقدسی است که ارسال کنندگان دارند این خیلی خوب است . اساس و اصول یک جامعه زنده وپویا حضور دلسوزانی است که درد جامعه برایشان مهم است و پول دارشدن فلان کارمند اداره با حقوق کارمندی اذیتشان می کند . و دست به دست شدن میزها در تعداد از ادارات بین خواصی که هیچ رابطه هم نمی توان بین آنهابا چشم وچراغان جامعه وجود داشته باشد  آزارشان می دهد من هیچ قضاوتی نمی کنم و با تایید نکردن در معرض قضاوت دیگران نیز به دلایل مهمی که دارم قرارنمیدهم .و نکته ای را لازم دیدم متذکر شوم که همین داشتن دغدغه های مقدس و نگرانیهای از این دست باعث شکل گیری انجمنهای خیریه و سازمانهای مردم نهادی شده که با هزینه از جان ومال و آبروی خود با ساختن مراکز درمانی بهداشتی فرهنگی دینی ورزشی و.. به کمک نیازمندان شتافته اند و بجای گریه با گرسنه بخشی از نان خود را بخشیده اند .اقتضای صنعتی شدن و دوری از اخلاقیات دینی باعث شکافهای بزرگ طبقاتی در جوامع پیشرفته ودر حال پیشرفت شده است و کشور عزیزما هم شور بختانه استثنا یی که قابل لمس باشدمشاهده نشده  بگونه ای که امروز هم پنتهاوس نشین میلیاردر داریم و هم کارتن خواب .هم بچه پولداریهایی با پول توجیبی  میلیونی داریم با ماشین میلیاردی وهم کودکانی با کفشهای پاره در سرمای زمستان .این است که داشتن دغدغه برای جوانان و کل جامعه ستودنی است .اینها بخشی از مشکلات مبتلی به جامعه است که بر هیچ فرد حقیقی و حقوقی پوشیده نیست واما شکل برخورد فرق دارد. بخشی بدون بخشش علی رقم تمکن فقط گریه میکنند ویا در حال تباکیند. عده ای  فکر چاره اند  و عده ای هم فکر کمک رسانی . و بخشی نیز وظیفه خود را رساندن دردها به گوش  تمام آنهایی که تعالی جامعه درهر کسوتی برایشان مهم است  و اما باتمام این  بودنها ونشدنها غمزذگی. افسردگی و وشاد نبودن حق هیچکس نیست .ومن دروبگردیها به مطلبی برخوردم که به اشتراک می گذارم و امیدوارم که  در مرحله اول به خودم ودر مرحله بعدی به علاقمندان مبتلا کمکی شده باشد با این توضیح که این مقدمه را در مطالب بعدی پی می گیرم واز نظراتی که کمکی به بحث می کند و اهانت به اشخاص حقیقی و حقوقی و سیاسیون در آنها نیست استقبال می کنم بخصوص از پیامهای شناسنامه دار به قول آقای رییس جمهور محترم .مطلب را بخوانید

واقعا هیچ‌کس در دنیا وجود ندارد که بخواهد در غم و ناراحتی عمر خود را سپری کند اما به  

بسیاری از ما ممکن است از این واقعیت‌ بی‌خبر باشیم که شادی واقعی زمانی میسر می‌شود که دانش‌مان را نسبت به خودمان افزایش دهیم. این بدان معنی است که در جهت بهبود رفاه و سلامت خود آگاهی بیشتری کسب کنید، مطالعه کنید و از همین الان به خودتان حق شاد بودن و شاد زیستن را بدهید.


به گزارش ایسنا به نقل از سایت ارگانیک، خوشحالی هیچ ارتباطی با داشته‌ها و نداشته‌های ما ندارد بلکه یک حس درونی و مسلم برای شاد بودن است. با این مقدمه اگر هدفتان واقعا این است که شادی را پیدا کنید در این مقاله توصیه می‌کنیم چند عادت بد را که شادی شما را می‌گیرند و زندگی را به کامتان تلخ می‌کنند، هرچه زودتر ترک کنید:

1- برای احساس رضایت از زندگی و شاد بودن چشم انتظار دیگران نباشید. منتظر نمانید دیگران به شما شادی بدهند بلکه شادی را در درون خود جست‌وجو کنید. شما تنها کسی هستید که می‌توانید خودتان را شاد کنید. پس از همین الان به جای اینکه به دیگران وابسته باشید شروع به مطالعه کنید تا یاد بگیرید که چگونه می‌توانید حس رضایت و خرسندی را در خودتان به وجود آورید.

2- تفکر مقایسه‌ای، یک شیوه تفکر مخرب و یک عادت رنج‌آور است. هرگز خودتان را با دیگران مقایسه نکنید چون هیچ وقت نمی‌توانید دریابید دیگران واقعا چه حسی در درونشان دارند و در مغزشان چه می‌گذرد. همه ما مشکلات و درگیری‌هایی در درونمان داریم. بخشی از تلاش برای پیدا کردن شادی در درون‌مان این است که از مقایسه خود با دیگران جدا پرهیز کنیم. به علاوه اگر در اطراف شما دیگران به موفقیتی می‌رسند از صمیم قلب برای آنها خوشحال شوید.

3- زندگی بدون مراقبه و تمرکز، مایه ناراحتی است. متمرکز بودن یا به عبارت دیگر قابلیت زندگی کردن در «لحظه حال» کلید شادی و خرسندی است. گاهی با تمریناتی چون مراقبه (مدیتیشن) و یوگا می‌توانید به این مهم دست پیدا کنید. مراقب باشید که غرق شدن در تلفن همراه، تلویزیون و تبلت و شبکه‌های اجتماعی شما را از نعمت زندگی کردن در لحظه محروم می‌کند.

4- اگر از خود مراقبت نکنید طعم شادی و رضایت را نخواهید چشید. مراقبت از جسم‌تان را در اولویت کارها قرار دهید و به جسم و روان خود احترام بگذارید و از آنها مراقبت و نگهداری کنید. تغذیه خوب، تحرک کافی و گاهی انجام دادن کارهای مورد علاقه به سلامت جسم و روان شما کمک می‌کند.

5- قضاوت نکنید. درباره دیگران قضاوت نکنید. شاید در کوتاه مدت این کار شما را راضی کند اما مطمئن باشید که پس از مدتی احساس گناه خواهید کرد. چون متوجه می‌شوید با این کار، دیگران را تحقیر کرده‌اید و چه بسا که قضاوت شما اشتباه بوده است. این احساس گناه شما را از شاد بودن دور می‌کند.

6- سعی کنید مقروض نباشید. تلاش کنید با دارایی خود زندگی بگذرانید و قناعت کنید چون قرض گرفتن و مقروض بودن به دیگران به شکل ناخوداگاهی یک نگرانی دائمی برای شما ایجاد خواهد کرد.

منبع:  ایسنا با کلیک بر روی تصویر مطلب مهمی از تبیان  گشوده  می شود التماس دعا محمد ساعدی